-
1 ciągać
ipf.pot.1. (= wlec) haul, drag, pull.2. (= prowadzić powoli) drag; ciągać kogoś po sklepach drag sb from store to store; ciągać dzieci ze sobą drag one's kids around with o.s.; ciągać kogoś po sądach drag sb through the courts.3. ciągać za coś (= szarpać) pull (at) sth, yank (on) sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciągać
-
2 ciągać
ciągać [ʨ̑ɔŋgaʨ̑]vt (pot: zmuszać do chodzenia)\ciągać kogoś po sklepach jdn in die Geschäfte schleppen ( fam)\ciągać kogoś po sądach jdn andauernd vor Gericht zerren -
3 ciąga|ć
impf pot. Ⅰ vt 1. (włóczyć) to drag, to pull- ciągać coś po podłodze to drag a. pull sth along the floor2. (zabierać ze sobą) to drag [sb] around- ciągała męża po sklepach she dragged her husband round the shops- wszędzie ciągała ze sobą dzieci she dragged her children along with her everywhere3. (szarpać) to pull- ciągać kogoś za włosy/brodę/wąsy to pull sb’s hair/beard/moustache- ciągać kogoś za uszy to pull sb by the ears- ciągać kota za ogon to pull a cat by the tailⅡ ciągać się 1. (włóczyć się) to traipse (po czymś round sth)- ciągać się po mieście to traipse around town- ciągać się po knajpach to go from one bar to another2. (szarpać jeden drugiego) to pull one another- ciągać się za włosy to pull each other’s hair- psy ciągały się za uszy the dogs were grabbing each other by the ears3. (być wleczonym) [welon, pasek] to trail■ ciągać kogoś po sądach to drag sb through the courts- ledwo ciągać nogi a. nogami to shamble (along)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciąga|ć
-
4 włóczyć
(-ę, -ysz); vtto drag, to haul* * *ipf.1. (= wlec) trail, drag, haul; włóczyć nogami drag one's feet.2. pot. (= ciągać ze sobą) lug about, drag; włóczyć kogoś po sklepach drag sb round the shops; włóczyć kogoś po sądach drag sb through the courts.3. roln. drag ( a field).ipf.1. (= chodzić bez celu) roam, rove, ramble; włóczyć się po nocy roam through the night; włóczyć się po knajpach pub-crawl; włóczyć się po sądach (= procesować się) drag sb through the courts.2. (o dymie, mgle) drift, float.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > włóczyć
См. также в других словарях:
ciągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ciągaćam, ciągaća, ciągaćają, ciągaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wlec co pewien czas, wielokrotnie, w różnych kierunkach coś ciężkiego, bezwładnego, stawiającego opór;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć … Słownik języka polskiego